بررسی بازی My Hero One’s Justice 2

اگر از طرفداران انیمه‌های ژاپنی باشید، به‌ احتمال فراوان تا به اکنون نام انیمه‌ی My Hero Academia را شنیده‌اید که در فارسی با عنوان «مدرسه قهرمانانه من» شناخته می‌شود. این سری براساس مانگایی با همین نام ساخته شده و ماجرایش حول ابرقهرمانان نوجوانی است که در مدرسه‌‌ای پر از نوجوانانی با قابلیت‌های ویژه و ابرقهرمانانه حضور دارند و برای پرورش قدرت خود آموزش می‌یابند. با این حال در خارج از دنیای انیمه‌ها و مانگاها، My Hero Academia با بازی‌های ویدیویی هم بیگانه نبوده است. اولین باری که این مجموعه به بازی‌های ویدیویی پا گذاشت، به بازی My Hero Academia: Battle for All بازمی‌گردد که روی کنسول دستی 3DS منتشر شد. با این حال، این سری با بازی مبارزه‌ای My Hero: One’s Justice مسیر جدیدی را در این صنعت آغاز کرد و آن را ادامه داد. اکنون دنباله‌ی این بازی با نام My Hero One’s Justice 2 برای کنسول‌های نسل هشتم و رایانه‌های شخصی منتشر شده است و این بهانه‌ای است تا به بررسی دقیق‌تر آن بپردازیم.

My Hero One’s Justice 2 یک آرنا فایتر سه بعدی است که توسط استودیو BYKING تولید و توسط باندای نامکو منتشر شده است. این دومین تلاش استودیو BYKING‌ برای خلق یک بازی مبارزه‌ای در دنیای این مانگا و انیمه‌ی پرطرفدار است. تلاشی که در جنبه‌هایی توانسته موفق عمل کند و نسبت به اثر پیشین با پیشرفت قابل توجهی مواجه شود و البته در جنبه‌هایی هم همچنان توفیق چندانی نداشته است.

بازی در بدو شروع و قبل از اینکه صفحه‌ی منو را نشانتان دهد، شما را در یک مبارزه آموزشی ساده قرار می‌دهد که به ‌طرزی راحت اصول اولیه مبارزات بازی را به مخاطب آموزش می‌دهد. راستش را بخواهید، حتی اگر آشنایی خاصی با نسخه‌ی قبل بازی هم نداشته باشید، آموزش‌های اولیه به‌راحتی می‌توانند شما را در مدت زمان کوتاهی در جریان مبارزات آن قرار دهند و کمی که به بازی کردن بپردازید، می‌توانید تمام اصول اولیه و اساسی بازی را بفهمید. در واقع، سیستم گیم‌پلی My Hero: One’s Justice 2 چندان پیجیده و عمیق نیست و به‌گونه‌ای طراحی شده که تقریباً همه بتوانند به‌راحتی آن را فرا بگیرند. البته، طببعتاً حرفه‌ای شدن در آن به وقت بیش‌تری نیاز دارد و آسان نیست اما همین که بازی این قابلیت را دارد که طرفداران انیمه‌ی My Hero Academia را جذب کند – فارغ از اینکه علاقه نسبتاً زیادی به بازی‌های فایتینگ داشته باشند- خود می‌تواند ویژگی تاثیرگذاری در جذب این دسته از مخاطب به حساب آید. با این حال، همان‌طور که گفتم، مکانیک‌های گیم‌پلی عمق بسیار زیادی ندارند و در برابر آثار مبارزه‌ای معروف‌تر یا حتی برخی از عناوین این سبک (Arena Fighter) کمی سطحی‌تر طراحی شده‌اند. در واقع، این به شما بستگی دارد که چه انتظاری از ساز و کار گیم‌پلی بازی دارید. بازی قادر است تا گیم‌پلی جذاب و سهلی را برای مخاطب تازه‌کار و همینطور حرفه‌ای ارائه دهد اما اگر بخواهید انتظار ساختار پیچیده‌تری داشته باشید، کمی عقب‌تر از رقبایش قرار می‌گیرد. به نظر می‌رسد که هدف سازندگان هم چنین چیزی نبوده که بخواهند یک گیم‌پلی تکنیکی و پیچیده را خلق کنند؛ بلکه ظاهراً قصد داشته‌اند با این سیستم جذاب و البته‌ راحت‌تر بتوانند مخاطب انیمه را به‌ طرز آسان‌تری جذب کنند.

یکی از پیشرفت‌های My Hero One’s Justice 2 نسبت به نسخه‌ی قبل، تعداد شخصیت‌های قابل بازی و البته تفاوت قابلیت‌های آن‌ها است. 41 شخصیت از ابتدا در بازی گنجانده شده است که هرکدام استایل خاص خود را دارد و حرکاتش با دیگری فرق می‌کند. اگر با این سری آشنایی داشته باشید، احتمالاً می‌دانید که هر کدام از شخصیت‌ها بر قدرتی ویژه تسلط دارد. این قضیه باعث شده که حتی ضربه‌های معمولی هر شخصیت در بازی تفاوت داشته باشد. این قضیه در کنار تعداد زیاد شخصیت‌ها، باعث ایجاد تنوعی مناسب در بازی شده است. تاثیر این قضیه در انجام حرکات ویژه که برای هر کرکتر به چندگونه است، بیش‌تر مشخص می‌شود.

بگذارید کمی جزئی‌تر به حالت‌های مختلف بازی بپردازیم. اولین حالتی که شما ترغیب به تجربه آن می‌شوید، بخش داستانی بازی است. هرچند روند داستانی و مدت زمان آن به‌خودی خود چندان راضی‌کننده نیست اما بیش‌ترین مشکل این بخش در این موضوع خلاصه می‌شود که بخش داستانی بیش‌تر برای دوستداران انیمه «مدرسه قهرمانانه من» ساخته شده است و برای  هر مخاطبی شاید چندان جذابیتی نداشته باشد. اگر با مانگا یا انیمه‌ی این مجموعه آشنایی نداشته باشید، بسیاری از نکات داستانی برایتان گنگ خواهد بود و شخصیت‌های داستان هم برایتان ملموس نخواهند شد؛ زیرا بازی نتوانسته داستان و شخصیت‌هاش را به‌خوبی و مستقل از انیمه به مخاطبانش نشان دهد. با وجود این، حالت‌های دیگری هم در بازی وجود دارند که هم تنوع‌ بیش‌تری به آن داده‌اند و هم می‌توانند شما را سرگرم‌ کنند. به‌ویژه بخش‌ آرکید که می‌تواند شما را بسیار سرگرم خود کند. نکته‌ی بارز در مورد این بخش این است که می‌توانید نحوه‌ی بازی را خودتان انتخاب کنید و تعیین سازید که آیا شخصیت‌های همراه در مبارزات باشند یا خیر. اختیار شما برای تعیین حالت‌های مختلف مبارزه در این بخش تصمیم مناسبی از سوی سازندگان بوده است. بخش دیگری هم در بازی وجود دارد که ساختارش کمی فرق دارد و با پیشروی در آن شاهد پیشرفت مهارت‌های گروه سه نفره‌ی انتخابی خود می‌شوید. این می‌تواند به انگیزه‌ای مضاعف برای تجربه‌ی این بخش تبدیل شود. یکی از دیگر نکات بسیار جالب بازی کاستومایز کردن شخصیت‌ها است که به‌طرز هیجان‌انگیزی طراحی شده است و گستره‌ی عظیمی از امکانات را در اختیار شما قرار داده است. مشکل اینجاست که بعضی از بخش‌های My Hero: One’s Justice 2 در طولانی مدت این پتانسیل را دارند که تکراری‌تر شوند.

گرافیک My Hero One’s Justice 2 به ‌گونه‌ای نیست که شما را به وجد آورد و محو خود کند اما در مقایسته با برخی از بازی‌های آرنا فایتر 3 بعدی می‌توان آن را در دسته‌ی گرافیک‌های قابل توجه به‌شمار آورد. البته‌ گاهی با باگ‌های گرافیکی روبه‌رو می‌شوید که ممکن است شما را اذیت کنند. با این حال، تخریب پذیری بازی نسبت به نسخه‌ی قبل به وضوح بهتر شده و شاهد تخریب‌پذیری واقعی‌تری در محیط بازی هستیم.

هرچند گیم‌پلی بازی همچنان در مقابل بسیاری از همتایانش سطحی‌تر است اما به دلیل سادگی و جذابیتش به‌راحتی می‌تواند در دل طرفداران این انیمه جای بگیرد. My Hero One’s Justice 2 تقریباً در همه‌ی جنبه‌ها از نسخه‌ی قبلی پیشی گرفته است و با ویژگی‌های جدیدش می‌تواند طرفداران My Hero Academia را به خود جذب کند اما مشکل جایی نمایان می‌شود که عمق گیم‌پلی و تکراری شدن آن در مدت زمان طولانی مانع شده تا طرفداران گسترده ژانر و افراد ناآشنا با سری جذب آن شوند.